Msza Święta - miesięcznik biblijno-liturgiczny

« powrót do numeru


ks. Krzysztof Filipowicz
Arcykapłan Nowego Przymierza

Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2014

Starotestamentalne początki
Urząd kapłana istniał w starożytnym Izraelu, podobnie jak w całym antycznym świecie. Bardzo często funkcje kapłańskie pełnił król. Podstawową funkcją kapłana było składanie ofiar. Pierwsze ołtarze i związane z nimi ofiary składane były przez patriarchów, choć trudno mówić wówczas o pełnieniu roli kapłańskiej; było to najwyżej kapłaństwo rodzinne. Pierwsza wzmianka o składaniu ofiar sięga dramatycznej historii Kaina i Abla, choć zwykło się uważać, że pierwszym, który zbudował ołtarz i złożył dziękczynną ofiarę całopalną, był Noe po wyjściu z arki (zob. Rdz 8,20nn). W czasach Abrahama, Izaaka i Jakuba nie istnieje świątynia. Jeżeli na biblijnych stronnicach spotykamy kapłanów, to są nimi zawsze cudzoziemcy, jak Melchizedek, czy kapłani egipscy. Nawet pokolenie Lewiego w czasach patriarchów nie pełni funkcji sakralnych.

Kapłaństwo w Izraelu
Sytuacja ulega radykalnej zmianie od czasów Mojżesza. Nadmienić należy, że sam Mojżesz pochodził z pokolenia Lewiego i związana z jego dziejami Księga Wyjścia ukazuje wyraźnie kapłańską kastę jako coś oczywistego. Synowie Lewiego już na pustyni zostają wybrani i przeznaczeni na służbę Bogu (zob. Wj 32,25-29), a umierający Mojżesz potwierdzi ten stan rzeczy swoim błogosławieństwem (zob. Pwt 33,8-11). (...)

Uwaga! To jest tylko fragment artykułu. Pełną wersję przeczytasz w numerze dostępnym w Wydawnictwie Hlondianum:

« powrót do numeru