ks. Krzysztof Porosło
Od Paschy żydowskiej do Paschy chrześcijańskiej cz. I
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2014
wydrukuj ten artykułWyobraźmy sobie sytuację w kilka lat po paschalnym wydarzeniu śmierci, zmartwychwstania i wniebowstąpienia Chrystusa, które fundamentalnie zmieniło u pierwszych uczniów rozumienie Osoby i misji Pana Jezusa – Syna Bożego. I choć pierwotna wspólnota chrześcijańska sprawowała jeszcze paschę żydowską i uczestniczyła w liturgii świątynnej (Dz 3,1), to jednak w jej doświadczeniu i rozumieniu wydarzeń paschalnych rodziło się przekonanie o konieczności posiadania własnego święta, w którym nie tyle będzie się wspominało wyjście Izraela z Egiptu, ale będzie się je przeżywało jako pamiątką i zarazem uobecnienie tego, co wydarzyło się kilka lat wcześniej w Jerozolimie. Na pewno nie posiadamy w Nowym Testamencie żadnego pełnego opisu pierwszych Wigilii Paschalnych. Wiemy tylko, i aż tyle!, że w pierwszych gminach chrześcijańskich doszło do „wewnętrznej transformacji istotnych treści Paschy” – jak ujął to wybitny Raniero Cantalamessa – w wyniku czego od kerygmatu (Paschy Chrystusa) przeszliśmy do liturgii (Paschy Kościoła). (...)
