ks. Tomasz Bać
W oczekiwaniu na Dzień Pański
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2014
wydrukuj ten artykułCelebracja wigilii niedzielnej i świątecznej w liturgii godzin – historia, struktura i znaczenie teologiczne
Soborową reformę Brewiarza rzymskiego można uznać za udaną. Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium poleciła dogłębną odnowę teologii i rewizję dotychczasowej praktyki liturgicznej modlitwy Kościoła w nawiązaniu i w łączności z najbardziej autentyczną tradycją chrześcijańską (por. KL 83-101). Kilka lat pracy przy redakcji odnowionej Liturgii godzin pozwoliło na pogłębione studia historyczne, które doprowadziły do przygotowania nowego układu godzin kanonicznych, struktury poszczególnych modlitw, doboru odpowiednich tekstów, a także wprowadzenia pewnych rytów, które, choć starożytne i bardzo wymowne, to jednak z biegiem czasu zatarły się w praktyce liturgicznej. Bez wątpienia takim przywróconym po wiekach nieobecności w liturgii rzymskiej obrzędem jest liturgia wigilii niedzielnej i świątecznej, której strukturę i znaczenie przedstawia Wprowadzenie ogólne do Liturgii godzin, a modlitwy i teksty zawarte są w Dodatku do każdego z czterech tomów odnowionego Officium divinum.
Celebracja wigilii niedziel, uroczystości i świąt jest więc wielką okazją i szansą na ożywienie celebracji liturgicznych w wielu środowiskach Kościoła, dlatego warto podjąć refleksję nad jej historią, strukturą oraz znaczeniem teologicznym i duszpasterskim. (...)
