ks. Jan Miazek
Wigilia, czyli nocne modlitewne czuwanie
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2014
wydrukuj ten artykułWigilia, czyli nocne modlitewne czuwanie, sięga korzeniami początków Kościoła. Chrześcijanie zbierali się na nocnej modlitwie, chcieli bowiem naśladować modlącego się nocą Chrystusa i wypełnić Jego wezwanie do czuwania. Wraz z rozwojem liturgii kształtują się również w ciągu roku liturgicznego różne wigilie poprzedzające wielkie święta, wchodzą na stałe do codziennego oficjum zakonnego, zostają związane z ważnymi wydarzeniami liturgicznymi. Wigilie powstałe w starożytności wraz z upływem wieków ulegały zmianom, jedne trwały zawsze w życiu Kościoła, zaś inne zanikały. Posoborowa reforma liturgii objęła także wigilie, które teraz chcemy dokładniej poznać.
Wigilia Paschalna
matką wszystkich wigilii
Powstanie i dzieje
Pierwsi chrześcijanie znali tylko jedno święto – niedzielę przeżywaną jako dzień zmartwychwstania Pana. W połowie drugiego wieku pojawia się święto Paschy, nasza Wielkanoc, obchodzone jako coroczne wspomnienie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Pierwsze wyraźne świadectwa o tym święcie pochodzą z II i III wieku z terenu Azji Mniejszej. Wtedy też powstał spór o datę obchodu Wielkanocy: czy powinna być obchodzona w dniu śmierci, czy też w dniu zmartwychwstania Chrystusa. Wiele Kościołów z Kościołem rzymskim na czele obchodziło Paschę w niedzielę po dniu śmierci Chrystusa i ta data przyjęła się powszechnie. (...)
