ks. Krzysztof Porosło
Gnoza, Aion, Niezwyciężone Słońce, Wielkanoc – czyli (wbrew pozorom) rzecz o Objawieniu Pańskim?
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń 2014
wydrukuj ten artykułWarto czasami się zastanowić nad pochodzeniem niektórych uroczystości i świąt w naszym kalendarzu liturgicznym. Dlaczego właśnie danego dnia je świętujemy, a nie kiedy indziej? Dlaczego na przykład Boże Narodzenie świętujemy 25 grudnia, skoro nie dysponujemy aktem urodzenia Pana Jezusa, który potwierdzałby tę datę? Każde święto ma swoją własną, często barwną historię, którą pragnę opowiedzieć w ramach naszego całorocznego cyklu „ABC liturgii”. Oczywiście, nie da się tu w pełni, wyczerpująco, tylko jakiś urywek, mały jej fragment. Ale – jak zaznaczył syryjski pisarz Rafik Schami – „każda historia musi być opowiedziana, żeby mogła żyć”. Zatem opowiedzmy pierwszą z nich – dotyczącą Epifanii, czyli Objawienia Pańskiego, aby jej piękno ożyło w nas, w naszych umysłach i sercach.
Punktem wyjścia jest pytanie o datę urodzenia Pana Jezusa. Jak świętować Jego urodziny, kiedy nie znamy dokładnej daty? W dość precyzyjny sposób możemy stwierdzić, że Chrystus narodził się… przed Chrystusem, to znaczy pomiędzy 6 a 4 rokiem przed naszą erą. Cóż, niejaki Dionizy Exiguus pomylił się, „zerując” licznik kalendarza. Mniej więcej można ustalić rok narodzin, a co z datą dnia? Tu sprawa jest bardzo skomplikowana, a co za tym idzie – jeszcze ciekawsza. (...)
