ks. Jan Hadalski SChr
Chryste, nadziejo zbawienia
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 11, listopad 2013
wydrukuj ten artykuł… Życie i zmartwychpowstanie – tak rozpoczyna się hymn jutrzni w oficjum za zmarłych – piękny poetycko, głęboki teologicznie i pełen nadziei tekst ukazujący Chrystusa bardzo bliskiego człowiekowi w zetknięciu z rzeczywistością śmierci; Tego, który wie, „czym są lęki śmiertelne” i „konających w udręce do rany serca przygarnia”.
Trudno by było znaleźć lepszy moment, niż listopad na historyczne i teologiczne omówienie w naszym cyklu tej części liturgii godzin. Oficjum za zmarłych jest bowiem przewidziane jako własne teksty Wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych oraz wpisuje się doskonale w klimat refleksji nad przemijaniem życia i w szczególną mobilizację do modlitwy za zmarłych, jaka towarzyszy nam w listopadowych dniach. Na marginesie warto zauważyć, że tę listopadową zadumę niejako spinają niczym „liturgiczne klamry” dwie wspaniałe uroczystości ukazujące sens życia i podstawę naszej nadziei oraz pomagające uchwycić istotę modlitwy za zmarłych: Wszystkich Świętych i Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata.
Całe bogate teologicznie oficjum za zmarłych ukazuje paschalny charakter śmierci chrześcijanina i jego zjednoczenie z Chrystusem zmartwychwstałym, całe jest wielką pieśnią nadziei przebijającą się przez łzy smutku i ból rozłąki z tymi, „których ciała śpią już w bezmiernym pokoju”. Tym samym jest swoistym wyznaniem wiary w życie wieczne i wyrazem chrześcijańskiej nadziei, która przekracza próg śmierci.
I znów – podobnie jak w przypadku niedzielnych nieszporów – można ubolewać, że tak słabo ta część liturgii godzin jest wykorzystywana w duszpasterstwie. Jutrznia i nieszpory za zmarłych znalazły się w dodatku do polskiej wersji obrzędów pogrzebu. We wskazaniach tam zawartych czytamy: „W czasie czuwania przy ciele zmarłego i po przeniesieniu go do kościoła można odmawiać część liturgii godzin za zmarłych niezależnie od Mszy Świętej. Jeżeli przemawiają za tym okoliczności, z Mszą pogrzebową można połączyć przed południem jutrznię, a po południu nieszpory za zmarłych”. Warto by z tych możliwości korzystać, ubogacając liturgiczne przeżycie pogrzebu i kształtując jednocześnie właściwe postawy wiary. Wiem, że są takie parafie, gdzie pogrzeb tak się sprawuje, ale obawiam się, że nie ma ich zbyt wiele… W listopadzie w naszych parafiach tak często rozbrzmiewa modlitwa różańcowa przeplatana wypominkami. A może by tak z wiernymi odśpiewać także nieszpory za zmarłych?
24 listopada zakończy się Rok Wiary. To był ważny i potrzebny Kościołowi czas. Nie robimy w naszym miesięczniku podsumowań tego roku. Natomiast proponujemy wyjątkową „rozmowę” o wierze i jej znaczeniu w życiu chrześcijanina. Rozmowa jest wyjątkowa, bo jest to „wywiad” ze zmarłym przed 65 laty Sługą Bożym kard. Augustem Hlondem, Prymasem Polski, którego proces beatyfikacyjny toczy się na etapie rzymskim.
Zapraszam do lektury.
