ks. Jan Miazek
Jutrznia
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 07, lipiec-sierpień 2013
wydrukuj ten artykułCodzienna liturgiczna modlitwa Kościoła zawiera wiele godzin, ale zgodnie z całą tradycją dwie z nich są najważniejsze: jutrznia i nieszpory – modlitwa poranna i wieczorna. Wśród wiernych odmawiających oficjum wielu jest takich, którzy codziennie odmawiają właśnie te godziny. W naszych obecnych rozważaniach nad liturgią godzin chcemy zatrzymać uwagę nad jutrznią, poznać jej historię, teologiczny wymiar, układ i teologiczną treść, aby nasza modlitwa była głębsza, abyśmy lepiej rozumieli i przeżywali modlitwę Kościoła.
Z PRZESZŁOŚCI
Jutrznia – liturgiczna poranna modlitwa Kościoła zrodziła się jako owoc chrześcijańskiego zwyczaju, istniejącego właściwie od początku, modlenia się rano i wieczorem. Chrześcijanie przejęli tę praktykę ze Starego Testamentu i pozostali jej wierni. Mieli przecież przed oczyma Chrystusa modlącego się nad ranem lub późnym wieczorem i chcieli naśladować swego Mistrza. Początkowo była to modlitwa prywatna, potem jednak nabrała większego znaczenia. Pisarze kościelni III wieku już wyraźnie zachęcają do modlitwy rano i wieczorem, ale trudno powiedzieć, czy ona miała jakiś wspólnotowy charakter, pozostajemy tu w sferze przypuszczeń. Ważne jest, że istniała praktyka modlitwy porannej i wieczornej, pewien duchowy klimat, który pozwoli w swoim czasie na powstanie nowej formy tej modlitwy. (...)
