ks. Jarosław Staszewski SChr
Covadonga – znaczy grota Pani
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2013
wydrukuj ten artykułCovadonga budzi się powoli, zwłaszcza wczesną wiosną… Leniwie błękitnieje niebo nad wciąż ośnieżonymi szczytami gór Picos de Europa, a wschodzące słońce nieśmiało rozpędza oporne mgły. Szybko mija poranny chłód. Krople rosy spływają z liści palm rosnących w dolinach. Kiedy iglice wież neoromańskiej bazyliki, wzniesionej w XIX wieku z różowego kamienia, już wygrzewają się w słońcu, w jej wnętrzu wciąż panuje półmrok. Plamki kolorowego światła igrają na rzędach ciężkich i pustych ławek, nad którymi tańczy powietrze w rytm melodii psalmów jutrzni śpiewanej przez cztery siostry zakonne. Pachnie wilgocią i wypastowaną posadzką.
Kaplica maryjna ukryta jest w grocie w połowie wysokości pobliskiej góry. Dostać się do niej można drewnianymi schodami, pnącymi się stromo od podnóża skały, albo – idąc od strony bazyliki – wykutym w skale dwudziestometrowym tunelem. Lewa strona tunelu płonie czerwonym blaskiem od tysięcy zniczy ustawionych na czterech przyściennych półkach. Przed wejściem do tunelu umieszczono tablicę upamiętniającą wizytę Jana Pawła II z 1989 roku, który czczonej w tym górskim sanktuarium Matce Bożej Walecznej ofiarował złotą różę. Grota jest niewielka, ale mieści się w niej ołtarz z barokową figurką Madonny z Dzieciątkiem, kamienny tron dla biskupa i sarkofagi dwóch pierwszych królów Asturii: Pelagiusza, zwanego w Hiszpanii Pelayo, i Alfonsa I. (...)
