ks. Waldemar Matusiak
Kościół jako Ciało Chrystusa
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2012
wydrukuj ten artykułNowotestamentalne korzenie wizji Kościoła jako Ciała Chrystusa
Ta nowotestamentalna kategoria została rozwinięta przede wszystkim w pismach św. Pawła, który choć znał i posługiwał się terminem ecclesia, to jednak dla rozwinięcia wieloaspektowej teologii Kościoła posługiwał się także obrazem ciała. Prawda, jaką Apostoł chciał ukazać za pomocą tej kategorii, jest identyczna z wyrażonymi w innych księgach przy pomocy obrazów Kościoła jako budowli Bożej, czyli przedziwnej „inwestycji” wznoszonej przez Boskiego Architekta z żywych kamieni, którymi są ludzie (por. 1 P 2,4n), czy też winnego krzewu – drzewa dającego owoce, którym jest Chrystus, wierni zaś to gałązki czerpiące życiodajne soki z krzewu (por. J 15,1-8). Musi to prowadzić do wniosku, że środowisko chrześcijańskie, które prowadzio refleksję nad Kościołem, w taki sposób rozumiało jeden z istotnych elementów prawdy o Kościele, przy czym wyrażało go odmiennie, aczkolwiek podobnie. Stosujac obraz Ciała Chrystusa w odniesieniu do Kościoła, św. Paweł uwypukla społeczno-religiny charakter wspólnoty ochrzczonych i wierzących w Chrystusa. Nie jest to zespół indywidualnie żyjących jednostek, ale społeczno-religijna jedność. Już samo użycie terminu „ciało” świadczy o tym, że Pawłowi chodzi o całość istoty Kościoła, choć składającej się z wielu elementów, tak jak ciało jest całością istoty człowieka. (...)
