dk. Krzysztof Porosło
Ampułki – naczynia na wino i wodę
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 06, czerwiec 2012
wydrukuj ten artykułPo omówieniu symboliki naturalnych znaków, stanowiących równocześnie materię sakramentu Eucharystii, teraz warto się przyjrzeć naczyniom liturgicznym związanym z tymi znakami. Myślę tu o kielichu, patenie i puszce, ampułkach i lawaterzu. Jedno rozważanie poświecimy również bieliźnie kielichowej. Rozpocznijmy zatem od krótkiego zarysowania historii i znaczenia ampułek.
W pewnym sensie możemy powiedzieć, że ampułki są używane w liturgii od samego początku, gdyż istniały jakieś naczynia (dzbany czy stągwie), w których przechowywano wino i wodę, które były używane do celebracji Eucharystii. Właściwa nazwa ampułki jako urceoli pojawia się już w V wieku. Samo słowo ampułka pochodzi od łacińskiego ampulla, które znaczy tyle, co naczynie, butelka. Ampułki służyły do różnych celów, ale nade wszystko do podawania wina i wody w czasie Eucharystii oraz do przechowywania olejów. Naczynia te do liturgii przeszły z codziennego użytku mieszkańców Grecji i Rzymu. Ich kształt oraz materiał, z którego były wykonywane, zmieniał się na przestrzeni wieków. Były one gliniane, metalowe, szklane, kryształowe czy posrebrzane lub pozłacane. Aż do XI wieku były to większe naczynia (ama, amulae), do których diakoni wlewali wino przynoszone na Eucharystię przez wiernych, lub duży kielich, do którego zlewano wino (scyphus). (...)
