ks. Jarosław Staszewski SChr
Volto Santo di Lucca
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 06, czerwiec 2012
wydrukuj ten artykułLegenda mówiąca o Volto Santo, czyli o Świętym Obliczu jest starsza niż potężny, drewniany, romański krucyfiks, pochodzący z XII wieku, przechowywany i czczony do dzisiaj w toskańskim miasteczku o nazwie Lukka. Autorem tego niezwykłego dzieła jest nieznany z nazwiska artysta z kręgu sławnego włoskiego rzeźbiarza Benedetta Antelamiego (1150-1230). Rzeźba ta zastąpiła z pewnością starsze, dziś już nie istniejące dzieło.
Powstanie Volto Santo osłania mrok tajemnicy. Jedna z legend przenosi nas w czwarte stulecie po narodzenia Chrystusa. Kiedy w 326 roku św. Helena odnalazła relikwie Krzyża Świętego, anioł miał jej podsunąć myśl, żeby zleciła wykonanie trzech rzeźb Chrystusa, opartych na przekazach pozostawionych przez świadków ukrzyżowania: Nikodema, Józefa z Arymatei i Kosmę. Trzy rzeźby zostały później wrzucone w wody Morza Śródziemnego i jedna z nich – Volto Santo – wykonana według wskazówek Nikodema, dopłynęła do Lukki.
Bardziej znana jest jednak legenda przypisująca wykonanie rzeźby ukrzyżowanego Jezusa samemu ewangelicznemu Nikodemowi. Już po zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu wyznawcy Chrystusa, stanowiący pierwsze pokolenie chrześcijan, zwrócili się do Nikodema, aby wyrzeźbił prawdziwe oblicze Mistrza z Nazaretu. Możliwe, że ostatni z żyjących świadków ukrzyżowania podjął się tego trudnego dzieła. (...)
