dk. Krzysztof Porosło
Kielich i jego zawartość
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 07-08, lipiec - sierpień 2012
wydrukuj ten artykułOmawiając znaczenie kielicha w liturgii, moglibyśmy poprzestać na podkreśleniu jego praktycznej roli, a mianowicie jest on potrzebny jako naczynie z winem, które stanie się Krwią Chrystusa. Ewentualnie moglibyśmy wspomnieć o historii, kształtach czy materiale, z którego wykonywano kielichy na przestrzeni wieków. Ale to również nie ujmuje zasadniczego znaczenia kielicha mszalnego. Jego wartość płynie nie z wyglądu czy drogocennego materiału, ale z zawartości. A przynajmniej takie intuicje podsuwa nam spojrzenie na temat kielicha z perspektywy Biblii. W Piśmie Świętym symbolika kielicha jest dialektyczna – z jednej strony kielich może zawierać błogosławieństwo, napój podtrzymujący życie, gaszący pragnienie, rodzący więź, z drugiej jednak może zawierać przekleństwo, powodować nietrzeźwość, a nawet i śmierć.
Kielich w Biblii jest symbolem Bożego błogosławieństwa, miłości, pocieszenia, wzmocnienia i międzyludzkich relacji. To w tym symbolu autor Psalmu 23, mówiącego o tym, że Pan jest pasterzem, wyraża wszystkie błogosławieństwa udzielane człowiekowi przez Boga – „mój kielich jest przeobfity” (w. 5). Jednakże kielich nosi w sobie również znaczenia metaforyczne dotyczące Bożego gniewu, budzącego ludzkie przerażenie. U Jeremiasza na przykład czytamy: „Pijcie i upijajcie się; wymiotujcie i padajcie, nie mogąc powstać” (Jr 25,27). (...)
