ks. Andrzej Orczykowski SChr
Przechowywanie Najświętszego Sakramentu według aktualnie obowiązującego prawa kościelnego
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 07-08, lipiec - sierpień 2012
wydrukuj ten artykułCele przechowywania Najświętszego Sakramentu
W prawodawstwie Kościoła wyróżnia się trzy cele przechowywania Najświętszego Sakramentu. Pierwotnym i zarazem głównym jest zapewnienie udzielenia chorym Eucharystii jako Wiatyku na ostatnią drogę do wieczności. Drugorzędnymi zaś celami są: udzielanie Komunii Świętej poza Mszą Świętą i adoracja Chrystusa substancjalnie i prawdziwie obecnego w Eucharystii. Mając na uwadze wyżej wymienione cele, prawodawca kościelny określa zasady przechowywania Sanctissimum. Poniżej zostaną zaprezentowane aktualnie obowiązujące przepisy prawne Kościoła łacińskiego w tej dziedzinie.
Prawo do przechowywania Najświętszej Eucharystii w kościołach i kaplicach
Zgodnie z zapisem Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku (odtąd: KPK) Najświętszy Sakrament można przechowywać w kościołach i kaplicach albo na mocy samego prawa, albo na podstawie zezwolenia ordynariusza miejsca.
Na mocy samego prawa Konsekrowane Postacie przechowuje się w: 1) kościele katedralnym, 2) kościele zrównanym w prawie z kościołem katedralnym, 3) kościele parafialnym, 4) kościele lub kaplicy złączonej z domem instytutu zakonnego, 5) kościele lub kaplicy złączonej z domem stowarzyszenia życia apostolskiego (KPK, kan. 934 § 1 n. 1). W tych przypadkach nie tylko można, ale należy przechowywać Najświętszy Sakrament. Ponadto na mocy samego prawa można – chociaż nie jest to obowiązkiem – przechowywać Eucharystię w kaplicy, w której Mszę Świętą celebruje biskup (KPK, kan. (...)
