ks. Robert Biel SChr
Paradoks nieczystości
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2012
wydrukuj ten artykułDrogi Ministrancie i Lektorze!
Obliczenia specjalistów pokazują, że wysypiska śmieci przyjmują coraz więcej odpadów i niepotrzebnych przedmiotów. Budujemy również wiele oczyszczalni ścieków, na kominach fabryk i hut zakładamy filtry, produkujemy ekologiczne samochody, wydobywamy ekologiczne gazy i paliwa energetyczne… Wiek XXI to czas wyjątkowych zabiegów ogólnoświatowych, zmierzających do ekologicznego korzystania z zasobów natury. Dobrze się dzieje, jeśli człowiek może wreszcie oddychać świeżym powietrzem, dobrze jest pić czystą wodę, dobrze jest jeść zdrowe posiłki.
Paradoks walki o czystość polega na tym, że dbając o zewnętrzne walory piękna i sterylności, nie dopuszczamy nawet myśli, aby podjąć refleksję dotyczącą czystości duchowej. Podziwiam (w wielkim cudzysłowie) niektórych liderów ruchów ekologicznych, którzy głodują, walczą, a nawet poszczą po to, aby jakiś owad lub płaz nie miał zbyt wielkiego hałasu w pobliżu swojego terytorium, a sami przez długi czas żyją w stanie grzechu śmiertelnego. Ci, którzy pragną wielkich zmian dotyczących czystości zewnętrznych, sami zupełnie ignorują sprawy dotyczące czystości sumienia, czystości relacji z Bogiem i drugim człowiekiem. Pan Jezus w Kazaniu na górze wypowiedział bardzo znamienne słowa: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8). (...)
