ks. Wojciech Przeczewski
Ite, missa est – koniec czy początek?
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, luty 2012
wydrukuj ten artykułWłaściwie z liturgicznego punktu widzenia można by odpowiedzieć na to pytanie jednym zdaniem. Są to słowa diakona lub kapłana kończące celebrację Eucharystii.
Co oznacza w języku polskim zwrot: Ite, missa est?
W Ogólnym wprowadzeniu do mszału rzymskiego (OWMR), zamieszczonym w obecnie używanym Mszale rzymskim dla diecezji polskich z roku 1986 w punkcie 124. czytamy: „Bezpośrednio po błogosławieństwie kapłan, z rękami złożonymi, dodaje: Idźcie w pokoju Chrystusa, a wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki”. Te słowa znajdują się również w rycie mszy. To samo odnajdujemy w aktualnie nas obowiązującym OWMR (od 25 lutego 2004 roku), choć – dodajmy – na razie bez wydania samego mszału w języku polskim: „Bezpośrednio po błogosławieństwie kapłan, mając ręce złożone, dodaje: Idźcie w pokoju Chrystusa; wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki” (p. 168; por. 90, 185, 272). Ale starsi czytelnicy z pewnością pamiętają nieco inne słowa, które zaraz po odnowie posoborowej wypowiadał kapłan: Idźcie, ofiara spełniona. Tu i ówdzie pojawiały się też własne odmiany w stylu: Oto ofiara spełniona, czy Idźcie, jesteście posłani.
Skąd taka wielość tłumaczeń i które jest najwłaściwsze? Dodajmy jeszcze, że odpowiedź nie jest wcale taka prosta, skoro zajmowały się nią największe autorytety liturgiczne i do pełnej zgody nie doszły. (...)
