ks. Waldemar Chrostowski
Błogosławieństwo – jego geneza i treść w świetle Biblii
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń 2012
wydrukuj ten artykułIdea błogosławieństwa stanowi jeden z istotnych aspektów życia Izraela jako ludu Bożego wybrania. Uwidacznia się w niej silny nacisk na osobowe relacje między Bogiem a człowiekiem lub grupą ludzi oraz pragnienie budowania i umacniania więzi międzyludzkich. Błogosławieństwo to słowa lub czynności wyposażone w skuteczną moc, dzięki której obdarowana jednostka lub grupa czują się umocnione i bezpieczne, wolne od lęków i odporne na szkodliwe wpływy i oddziaływania. Błogosławieństwo, jako dar od Boga, od którego pochodzi wszelkie dobro, stanowi namacalny przejaw i potwierdzenie Jego życiodajnej obecności w świecie oraz przychylności wobec ludzi. Jednocześnie jest odpowiedzią ze strony człowieka, w której znajduje wyraz zawierzenie Bogu i uznanie potrzeby trwałej Bożej opieki i pomocy.
1. Koncepcja błogosławieństwa
Błogosławieństwo stoi w bezwzględnej opozycji do przekleństwa, co ma uzasadnienie w dwubiegunowości biblijnego światopoglądu. Świat dzieli się na dwie sfery – czystą i nieczystą, świętą i świecką, zaś ta antynomia stale wywołuje napięcia oraz w dużej mierze warunkuje losy ludzi i wspólnot. Życie jest ustawicznym zmaganiem, aby zapewnić sobie czystość i świętość oraz rozszerzyć je wokół siebie, czyli skutecznie ograniczyć lub powstrzymać niebezpieczny napór nieczystości i świeckości. (...)
