ks. Mariusz Sokołowski SChr
A Ty za co Bogu chcesz podziękować?
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 12, grudzień 2011
wydrukuj ten artykułCzy ktoś mi powie, dlaczego wznoszenie w górę rąk i serc jest „sprawiedliwe”, jak to mówi prefacja? Jakub
Nie tylko sprawiedliwe, ale jeszcze godne, słuszne i zbawienne. Hm, tak na szybko myślę, że wznoszenie w górę rąk i serc jest oznaką radości, wychwalania, a przecież o tym mówi dalsza część prefacji: „abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie” lub „abyśmy Ciebie wychwalali”, lub „abyśmy Ciebie, Panie, zawsze sławili” czy inne, w zależności od rodzaju Mszy i okresu. Ale to tak sobie myślę sam dla siebie. Ksiądz nam to pewnie wytłumaczy, że tak powiem „fachowo”
Prawda, Księże Mariuszu? Pozdrawiam – Grzesiek
Drodzy Jakubie i Grzegorzu!
„Godne i sprawiedliwe” w prefacji nie odnosi się do podnoszenia rąk. Prefacja jest: „dziękczynieniem, które proklamuje się przed zgromadzeniem, to poemat, krzyk radości i wdzięczności, śpiew świata odkrywającego zbawienie” (B. Nadolski, Gesty i słowa w Eucharystii). W prefacji wyrażamy dziękczynienie Bogu za wielkie rzeczy, które dla nas uczynił i wciąż ich dokonuje. I właśnie to jest „godne i sprawiedliwe”. Niemal każda prefacja zaczyna się właśnie od takich słów (co Grzesiek słusznie zauważył):
„Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, * Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa” (1. (...)
