Adam Matyszewski
Chrystus Król w pieśni
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 11, listopad 2011
wydrukuj ten artykułEncyklika Piusa XI Quas Primas (1925 r.) ustanawiająca uroczystość Chrystusa Króla otworzyła drogę do powstania wielu hymnów i pieśni ku czci naszego Zbawiciela. Oprócz śpiewów znanych z okresu Bożego Narodzenia (np. XVII-wieczna Królu anielski, Panie niebieski), Niedzieli Palmowej (np. Chrystus wodzem – Christus vincit – według tradycji najstarsza pieśń chrześcijan) czy Wielkiego Piątku – Króla wznoszą się znamiona (będąca adaptacją hymnu z VII wieku Vexilla regis prodeunt) możemy wymienić sporą ilość stosownych pieśni do wykonywania podczas obchodu liturgicznego ostatniej niedzieli roku kościelnego.
Tytułem wstępu warto zwrócić uwagę, że pieśń religijna zna również odniesienia do Króla wyrażane względem Pierwszej Osoby Trójcy Świętej. Jubileuszowe wydanie Śpiewnika kościelnego ks. J. Siedle-ckiego (1928 r.) podaje dwie ciekawe kompozycje suplikacyjne, pochodzące z XVIII wieku, które sławią Króla – Boga Stwórcę. Utwory zaopatrzone w podtytuł „Prośba o pogodę, deszcz lub urodzaj”, noszą następujące tytuły: Królu nieba wysokiego oraz Królu, Boże Abrahama i są parafrazą antyfony Domine Rex.
Na skalę międzynarodową autorami hymnów na uroczystość Chrystusa Króla w XX stuleciu byli między innymi: Wiktor Genovesi SJ (†1967) i Anselmo Lentini OSB (†1990), którego poezja znalazła swoje odzwierciedlenie w łacińskiej Liturgii Godzin. (...)
