Adam Matyszewski
Musica sacra: Salve Regina – niezwykła antyfona na zwykłe dni
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 07-08, lipiec-sierpień 2011
wydrukuj ten artykułObok Alma Redemptoris, Ave Regina i Regina caeli antyfona Salve Regina jest czwartą wielką antyfoną maryjną obecną od wieków w obrzędowości katolickiej. W odróżnieniu od swoich wierszowanych „sióstr”, Witaj, Królowo posiada formę prozy i wśród pozostałych modlitw uchodzi za najbardziej popularną. Pobożni katolicy od niej rozpoczynają odmawianie Różańca, duchowieństwo kończy dzień, wzywając opieki „Matki litościwej”.
Tekst i melodia Salve Regina pochodzi najprawdopodobniej od Hermana Contractusa, zakonnika z Reichenau (+1054), choć niektórzy hymnolodzy przychylają się do autorstwa dwóch innych: biskupa Piotra z Composteli (+1002) lub Adhemara (+1098), biskupa z Puy en Verlay.
Pod koniec XI wieku antyfona była bardzo znaną i lubianą modlitwą, także wśród krzyżaków, którzy śpiewali ją codziennie, podczas swoich pochodów czy pielgrzymek – tak zrodziła się inna jej nazwa: Antiphona de Podio. Rozbrzmiewała też na ustach hiszpańskich żeglarzy, którzy uznawali ją za swój hymn – Cancionautica. (...)
