ks. Jarosław Staszewski SChr
Perły sztuki sakralnej - Biskupie księstwo, cz. 3
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2011
wydrukuj ten artykułPaczków – czarny orzeł, jaskółki, prawie Carcassonne
Gród na tak zwanym „surowym korzeniu” kazał budować Tomasz pochodzący ze znanego rodu Rawiczów, biskup wrocławski w latach 1232-1268. W 1253 nadał mu prawa miejskie i być może już wtedy zaczął wznosić fortyfikacje obronne. Skoro Paczków w biskupich planach miał stać na straży południowo-zachodnich rubieży biskupiego księstwa, mury musiały być solidne. I były! W przeszłości mierzyły dziewięć metrów wysokości. Do dzisiaj ocalał prawie nieprzerwany ich pierścień wysoki na siedem i długi na tysiąc dwieście metrów. Z tego kamienno-ceglanego pierścienia w niebo strzela 19 baszt (z 24 istniejących w przeszłości) i 3 bramy wjazdowe. Baszty nazwano „łupinowymi”, ponieważ przypominają czółna wydrążone wewnątrz i ustawione na sztorc. Niegdyś po wewnętrznej stronie murów biegły drewniane galerie, pozwalające obrońcom miasta na szybką komunikację. Dodajmy, że w średniowieczu miasta bronił jeszcze ufortyfikowany zamek, zburzony po zajęciu Paczkowa przez husytów w 1428 roku, a także drugi wieniec murów obronnych. (...)
