ks. Jarosław Staszewski SChr
Perły sztuki sakralnej - Biskupie księstwo cz. 2
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2011
wydrukuj ten artykułBulla protekcyjna papieża Hadriana IV z 1155 roku, należąca do najstarszych dokumentów z dziejów Śląska, wśród 15 kasztelanii biskupstwa wrocławskiego wymienia Otmuchów. Miasto, położone u stóp granitowej góry, na której pierwotnie stał kasztel, a potem kamienny zamek, od wieków cieszyło się specjalnymi względami biskupów. Przecław z Pogorzeli w 1347 roku nadał mu prawa miejskie i wyposażył w nowe mury obronne. Biskup Wacław w 1386 roku zatwierdził fundację kolegiaty (wkrótce, niestety, przeniesionej do Nysy). Po kilkuletniej husyckiej okupacji miasta Jan IV Roth odnowił zamek, który w następnym stuleciu Andrzej Jerin powtórnie przebudował na wzór modnych, renesansowych rezydencji. Biskup Jakub Salza na początku XVI wieku wzniósł ratusz, a Jan VI von Sitsch dobudował do niego wieżę. Po wojnach śląskich miasto ożywa na nowo, głównie dzięki biskupowi Karolowi Ferdynandowi Wazie (synowi króla Zygmunta III Wazy), który reaktywował otmuchowską kolegiatę. Jeden z jego następców, Franciszek Ludwik von Neuburg, był zacnym mecenasem sztuki. Z jego fundacji kolejnej przebudowie poddano zamek, a u stóp wzgórza zamkowego wybudowano pałac nazwany „Zamkiem Dolnym”. Najważniejszym dziełem biskupa Franciszka było jednak wzniesienie barokowej świątyni pod wezwaniem św. (...)
