Grzegorz Duszyński
ABC liturgii: Fioletowy – znaczy powaga i pełne nadziei oczekiwanie.
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 12, grudzień 2010
wydrukuj ten artykułWiele wspólnego z purpurą, o której wspominaliśmy w poprzednim numerze „Mszy Świętej”, również na płaszczyźnie symboliki ma kolor fioletowy. Praktycznie jest on odmianą szlachetnej i cenionej purpury. Dla ciekawości, barwę tę uzyskiwano ze ślimaków szkarłatnych. W zależności od gatunku tych małży, ich przygotowania i zmieszania z odpowiednimi składnikami otrzymywano różne odcienie purpury, przede wszystkim purpurę ciemnoczerwoną czy fioletową, przechodzącą nawet w czerń.
Czerwonawemu fioletowi rzymskiemu, noszonemu przez biskupów i innych dostojników kościelnych, zapewne można przypisać znaczenie, które w starożytności wiązano z purpurą. Kolor ten jest nie tylko oznaką wysokiej godności stanu duchownego, lecz także – podobnie jak w starotestamentalnym kulcie – kolorem Boga, do którego w szczególny sposób należą namaszczeni przez Pana i szafarze Jego tajemnic. Ta pierwotna symbolika, niestety, przestała być czytelna w stosowanym w paramentyce liturgicznej kolorze fioletowym, który obowiązuje w Adwencie, w Wielkim Poście i przy wszystkich okolicznościach o charakterze pokutnym. (...)
