Adam Matyszewski
Musica sacra: Śpiewy okresu Adwentu.
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 12, grudzień 2010
wydrukuj ten artykułPierwsze dni nowego roku kościelnego ubogacają świątynie pieśniami, które wprowadzają nas nie tylko w klimat radosnego oczekiwania na narodziny Pana Jezusa, ale wyznaczają kierunek całemu chrześcijańskiemu życiu człowieka, który wyglądając tęsknie za swym Oblubieńcem, pragnie kiedyś zamieszkać z Nim „w domu Ojca”, gdzie, jak wierzy, będzie wyśpiewywał z chórami anielskimi nowe pieśni na cześć Baranka (Ap 5,8-9; 14,1-5).
Przed świtem gromadzimy się w kościołach na Roratach – Mszy Świętej sprawowanej w Adwencie ku czci Matki Bożej, głównej Patronki świętego czasu oczekiwania: Rorate coeli desuper… – „Spuśćcie rosę, niebiosa, a obłoki niech wyleją Sprawiedliwego” (Iz 45,8). Tęskne wołanie za Mesjaszem-Zbawicielem przeplata się z zapowiedzią Jego narodzin. W modlitwie opartej na proroctwie Izajaszowym jest mowa o grzechu Izraela i dramacie zasłużonej kary, poczuciu opuszczenia przez Boga, tęsknocie za Odkupicielem, a w końcu o Bożej obietnicy pocieszenia i wyzwolenia ludu. Spośród polskich odpowiedników pieśni łacińskiej najpopularniejsze są dwa śpiewy: Niebiosa, rosę śpuśćcie nam z góry oraz Spuśćcie nam na ziemskie niwy. (...)
