ks. Jarosław Staszewski SChr
Odkrywanie sztuli. Recz, von Wedlowie i pełna serc ambona.
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2010
wydrukuj ten artykułPograniczem Wielkopolski i Pomorza wiodła niegdyś słynna „via marchionis”, którą podążali brandenburscy margrabiowie, komturowie krzyżaccy albo kupcy z całej Europy. Dzisiaj biegnie tędy krajowa „dziesiątka”. Jadąc ze Szczecina w kierunku Bydgoszczy, między Stargardem a Wałczem, po prawej stronie szosy, widać miasteczko położone nad rzeką Iną. Recz – dosłownie „miasto nad rzeką” – liczy dzisiaj prawie trzy tysiące mieszkańców i tylko miejscami wykracza poza granice wyznaczone przez średniowieczne mury obronne. Wieniec kamiennych umocnień obejmuje teren w kształcie elipsy, długi na 600 i szeroki na 280 metrów. Takich rozmiarów miasto zostało tu założone w 1284 roku i już na etapie wyznaczania granic było mniejsze od niejednej wsi w Nowej Marchii.
Recz nie wyrósł na „surowym korzeniu”. Nieopodal miasta lokowanego przez margrabiów istniała stara, słowiańska osada rybacka. W jej miejscu stanął później warowny zamek joannitów, a po roku 1296 rozpoczęto wznoszenie klasztoru cysterek. (...)
