ks. Leszek Slipek
Proboszcz podpowiada. W październiku warto by...
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2010
wydrukuj ten artykułPAŹDZIERNIK – MIESIĄC MARYJNY
Msza św. przeżywana z Maryją
Podczas Mszy św. w sposób szczególny możemy zjednoczyć się z Maryją, ucząc się od Niej przeżywania Eucharystii i życia nią na co dzień.
W akcie uznania własnej grzeszności Maryja jawi się jako Niepokalana i przypomina wiernym, że choć są kruchymi istotami i tyle w nich słabości, muszą starać się iść przez życie, stając się świętymi i czystymi dzięki miłości.
Podczas liturgii słowa Maryja jest Panną słuchającą, która przyjmuje Słowo Boże, przez wiarę zostaje Matką Boga i rozważa w swym sercu wolę Boga, aby faktycznie ją urzeczywistniać, podporządkowując jej całe swoje życie. Również Kościół musi przyjąć i rozdawać słowo życia, a w jego świetle objaśniać znaki czasów i przeżywać oraz wyjaśniać wydarzenia ludzkie.
Podczas modlitwy wiernych, w czasie której wzywamy Boga w naszych potrzebach dla zbawienia naszego i naszych braci, Maryja jest Panną trwającą na modlitwie, która wskazuje na dwa dary, a o które Boga trzeba prosić: o to, co niezbędne dla potrzeb i dla radości ludzi, a przede wszystkim o Ducha Świętego.
Podczas ofiarowania Maryja jest Panną ofiarującą, która całkowicie oddała siebie samą swemu Synowi i Jego dziełu. Stanowi to zachętę dla wiernych, aby i oni dali siebie Bogu w darze na służbę braciom.
Podczas prefacji i dziękczynienia Madonna z Magnificat jest natchnieniem dla Kościoła w wyrażaniu wdzięczności Bogu za to, co ciągle dla nas On czyni, nie przestając tworzyć cudownej historii zbawienia.
Przy wspominaniu Misterium Paschalnego towarzyszy nam Panna wiernie trwająca pod krzyżem Chrystusa jako wzór religijnego uczestnictwa i nieustawania w nadziei na wypełnienie się obietnic Boga.
Istnieje analogia pomiędzy „fiat” wypowiedzianym przez Maryję w momencie Zwiastowania i „Amen”, które wypowiada wierny, kiedy otrzymuje Ciało Pańskie. Misterium Eucharystii wymaga od nas wiary na wzór wiary Dziewicy, że Chrystus uobecnia się pod postaciami chleba i wina.
Z rytem rozesłania związana jest Maryja Misjonarka niosąca Chrystusa do domu Elżbiety na znak tego, co wierni powinni czynić po powrocie do swoich domów.
WSPOMNIENIE ŚW. ANIOŁÓW STRÓŻÓW 2 października
Przedmiotem medytacji tego dnia może stać się prefacja będąca modlitewnym streszczeniem biblijno-kościelnego nauczania o aniołach:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy Tobie, Ojcze Święty, zawsze i wszędzie składali dziękczynienie i abyśmy głosili Twoją chwałę, która jaśnieje w Aniołach i Archaniołach. Gdy oddajemy cześć stworzonym przez Ciebie Aniołom, wysławiamy Twoją doskonałość i potęgę. Przez wspaniałość świata niewidzialnych duchów poznajemy, jak jesteś niezmierzony i godny miłości ponad całe stworzenie. Z radością łączymy nasze głosy z chórami Aniołów, którzy przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa wielbią Twój majestat razem z nami wołając: Święty, Święty, Święty…
WSPOMNIENIE MATKI BOŻEJ RÓŻAŃCOWEJ 7 października
Pięć paciorków Różańca
Pogłębiając wiedzę o Różańcu, warto w tym miesiącu zapytać się o znaczenie pięciu paciorków różańca. W każdym Różańcu oprócz pięciu dziesiątek znajdują się trzy małe i dwa większe paciorki, czyli razem pięć. Są one umieszczone poza pięcioma dziesiątkami. Jakie jest pochodzenie i znaczenie tych pięciu paciorków Różańca? Na XV-wiecznych obrazach nie są one jeszcze przedstawiane. Ich pochodzenie z pewnością należy wiązać z jedną z licznych praktyk pobożności bądź „koronek” powstałych na wzór Różańca. Formy tych praktyk aż do św. Piusa V były dość zróżnicowane i wolne w swym wyrazie. Dodatek, o którym mowa (ale jest to tylko hipoteza!), mógł być ukształtowany przez „koronkę” zatwierdzoną przez Leona X w 1516 roku, na cześć naszego Pana. Składała się ona z 33 małych paciorków (zgodnie z tradycją dotyczącą liczby lat życia Chrystusa) do odmawiania takiej samej liczby Ojcze nasz, z dodatkiem pięciu większych paciorków (rany Chrystusa) do odmawiania pięciu Ave Maryja. Dodatek ten był zakończony krzyżem lub medalikiem. Z pięcioma paciorkami nie wiąże się żadna oficjalnie zatwierdzona formuła modlitewna.
W tym miesiącu w modlitwie różańcowej co tydzień można polecać Panu Bogu inną grupę parafian, ich potrzeby, zdrowie, trudności dnia codziennego.
We wszystkie dni pierwszego tygodnia będziemy modlić się przede wszystkim w intencji rodzin. W drugim tygodniu – w intencji osób starszych. W trzecim – w intencji osamotnionych. Następny, czwarty tydzień poświęcony będzie modlitwom o zbawienie naszych zmarłych.
WSPOMNIENIE MATKI BOŻEJ W SOBOTĘ
Aby praktyka przygotowania do Dnia Pańskiego już dniem sobotnim, i to w dodatku o charakterze maryjnym, była bardziej owocna, warto przypomnieć jej źródło. Fundamentem tej praktyki jest starożytna tradycja, która uważała sobotę po śmierci Chrystusa, a przed Jego zmartwychwstaniem za dzień, w którym cała wiara i nadzieja Kościoła opierały się wyłącznie na wierze i nadziei Matki Pana.
Przeżywanie tego wspomnienia jako wzoru i pamiątki Uczennicy Pańskiej powinno się stać wprowadzeniem do cotygodniowej pamiątki zmartwychwstania Chrystusa. Warto też zauważyć, że „maryjne wspomnienie sobót, dzięki tygodniowemu rytmowi jest znakiem ukazującym nam Najświętszą Dziewicę zawsze obecną i działającą w życiu Kościoła” (Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii).
ŚWIĘTO APOSTOŁÓW SZYMONA I JUDY TADEUSZA 28 października
Nawet wielu katolików nie wie, że Juda Tadeusz jest autorem listu zaliczonego do ksiąg Nowego Testamentu. Warto w tym dniu ten krótki list przeczytać.
