ks. Helmut Jan Sobeczko
Canon Romanus – powstanie i rozwój.
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 09, wrzesień 2010
wydrukuj ten artykułW posoborowym Mszale Rzymskim mamy kilka modlitw eucharystycznych. Pierwsza z nich to tak zwany Kanon Rzymski. Przez długie wieki była to jedyna modlitwa eucharystyczna stosowana w obrządku rzymskim, stąd właśnie taka nazwa. Ze względu na długą tradycję w jej stosowaniu, w trakcie prac nad nowym Mszałem zastanawiano się nad dwoma możliwościami: albo w sposób zasadniczy poprawić dotychczasowy tekst, albo dołączyć alternatywne nowe modlitwy eucharystyczne. Ta druga wersja zwyciężyła, gdyż jest ona bardziej zgodna z praktyką liturgiczną Kościołów wschodnich i zachodnich. Chodziło także o ubogacenie treści teologicznych o misterium Eucharystii. Nie wszystkie, nawet te najważniejsze prawdy wiary o Eucharystii można zamknąć w jednej modlitwie eucharystycznej. Ponadto szczegółowe intencje za żywych i zmarłych, które zostały rozbudowane w Kanonie Rzymskim, można dziś wyrazić w modlitwie powszechnej, odmawianej na zakończenie liturgii słowa. W nowych modlitwach eucharystycznych unika się zbędnych powtórek.
Z najstarszych przekazów patrystycznych dowiadujemy się, że jeszcze w połowie II wieku celebrans improwizował z pamięci modlitwę dziękczynną nad przyniesionymi darami chleba i wina, skierowaną „do Ojca przez Syna w Duchu Świętym”. Kapłan czynił to w zależności od swoich możliwości (św. (...)
