ks. Stefan Szymik MSF
Żydowska Pascha – Ostatnia Wieczerza – Eucharystia
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2010
wydrukuj ten artykułPisma Nowego Testamentu mówią niewiele na temat Ostatniej Wieczerzy. Te obecne od początku w liturgii wczesnochrześcijańskiej teksty opowiadają głównie o ustanowieniu Eucharystii. Jednak u ich podstaw znajduje się historyczne wydarzenie, jakim była pożegnalna uczta Jezusa Chrystusa z dwunastu Apostołami w wieczór poprzedzający Jego mękę i śmierć, która – jak wielu sądzi – była żydowską ucztą paschalną.
1. Pascha żydowska
Święto Paschy, jedno z trzech wielkich świąt pielgrzymkowych, było obchodzone przez Żydów na pamiątkę wyjścia z Egiptu, które dla narodu wybranego miało znaczenie fundamentalne. „Wyjście” było podstawową prawdą wiary Izraela i od niego rozpoczyna się historia narodu. Nazwa święta Pesach dosłownie znaczy „przejść obok, pominąć”, stąd także „oszczędzić”. Nawiązuje ona do przejścia anioła śmierci, który wymierzając karę Egipcjanom, oszczędzał domy Izraelitów oznaczone krwią baranka. W długiej historii Izraela ceremoniał obchodzenia Paschy ulegał zmianom, chociaż zawsze wiążące były postanowienia Wj 12. Sposób obchodzenia Paschy w czasach Jezusa Chrystusa można odtworzyć na podstawie istniejących świadectw, między innymi Księgi Jubileuszów (Jub 49) czy datowanego na II wiek po Chrystusie traktatu Miszny Pesahim.
Paschę wolno było obchodzić w wyznaczonych granicach Jerozolimy, zaś samą wieczerzę poprzedzały wcześniejsze przygotowania. (...)
