ks. Czesław Krakowiak
Wyznanie wiary (Credo) we Mszy Świętej.
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, luty 2010
wydrukuj ten artykułWstęp
Kościół od początku „wyrażał i formułował swoją wiarę w krótkich i normatywnych dla wszystkich formułach”, przeznaczonych głównie dla kandydatów do chrztu (KKK 186). Nosiły one różne nazwy: „wyznanie wiary”, Credo (od słów „wierzę”) lub „symbol wiary” (KKK 187). Wśród różnych formuł zawierających wyznanie wiary chrześcijańskiej szczególne miejsce zajmuje Symbol Apostolski „słusznie uważany za wierne streszczenie wiary Apostołów”. Jest on starożytnym symbolem chrzcielnym Kościoła rzymskiego (KKK 194) i zasadnie uważany za „najstarszy katechizm rzymski” (KKK 196). W liturgii Kościół celebruje tajemnice wiary, które wyznaje w Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskim (Wierzę w jednego Boga…) lub w Symbolu Apostolskim (Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego). Treść Symbolu przypomina również dzieła stworzenia i Odkupienia, rolę Ducha Świętego i Kościoła, który odpuszcza grzechy oraz prowadzi do życia wiecznego. Wyznanie wiary w liturgii jest aktem kultu, w którym zgromadzeni wierni wraz z całym Kościołem także wielbią Boga i dziękują Mu za dzieła zbawienia dokonane przez Niego od stworzenia świata. W tym uwielbieniu i dziękczynieniu łączą się zawsze z Jego Synem Jezusem Chrystusem, jedynym Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi (1 Tm 2,5). (...)
