ks. Adam Kalbarczyk
Homilia - najwyższa forma przepowiadania w Kościele.
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń 2010
Można powiedzieć, że Sobór Watykański II pozwolił słowu Bożemu dojść ponownie w Kościele do słowa. W jednym z jego dokumentów czytamy: „Przez zbawcze bowiem słowo rodzi się wiara w sercach niewierzących, a w sercach wierzących rozwija; dzięki niej powstaje i wzrasta wspólnota wiernych, według słów Apostoła: Wiara ze słuchania, a słuchanie przez słowo Chrystusowe (Rz 10,17)” (DK 4). W Kościele ma więc nieustannie rozbrzmiewać „żywy głos Ewangelii”, aby słowo Chrystusowe obficie mieszkało w wiernych (por. KO 8). Dlatego też ojcowie Soboru mocno zaakcentowali w swym nauczaniu prawdę o obecności Chrystusa w głoszonym w Kościele słowie i poświęcili wiele miejsca roli Pisma Świętego w liturgii, zwracając przy tym uwagę na konieczność poszerzenia czytań mszalnych i ich liturgicznego wyjaśniania: „Pismo Święte ma doniosłe znaczenie w sprawowaniu liturgii. Z niego bowiem pochodzą czytania, które wyjaśnia się w homilii, oraz psalmy przeznaczone do śpiewu. Z niego czerpią natchnienie i ducha prośby, modlitwy i pieśni liturgiczne. W nim też trzeba szukać sensu czynności i znaków” (KL 24). W tym kontekście pojawia się postulat powrotu do homilii rozumianej jako przystępne i budujące wyjaśnienie odczytanego tekstu biblijnego. (...)