Ks. Leszek Slipek
Proboszcz podpowiada. W październiku warto by...
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2009
wydrukuj ten artykułMIESIĄC MARYJNY
Różaniec jest modlitwą wybitnie kontemplacyjną. Jego recytacja domaga się odmawiania w rytmie spokojnej modlitwy i jakby z zatopioną w myślach powolnością, aby przez to modlący się łatwiej oddał się kontemplacji tajemnic życia Chrystusa. Pragnę przedstawić pewne wskazówki, które przy zachowaniu własnej natury różańca mogą okazać się pożyteczne w odmawianiu tej modlitwy. Odmawianie różańca we wspólnocie, mające charakter nabożeństwa, powinno składać się z czytań biblijnych o poszczególnych tajemnicach, ze śpiewu niektórych części oraz bardziej uroczystego rozpoczęcia i zakończenia tej modlitwy. W celu ułatwienia kontemplacji i zharmonizowania myśli ze słowami przypominam o przywróceniu i stosowaniu krótkich aklamacji związanych z poszczególnymi tajemnicami różańcowymi. Aklamacje te pochodzą ze starożytnej struktury różańcowej, która właściwie nigdy nie zanikła. Wspomniane aklamacje, całkowicie zgodne z charakterem powtarzania i rozważania różańca, polegają na tym, że po imieniu Jezus (w Zdrowaś Maryjo) ciągle przypominają rozważaną tajemnicę. Prawidłowa aklamacja, stała dla poszczególnych dziesiątek różańca, krótka, zgodna z Pismem Świętym i liturgią, może stanowić poważną pomoc w medytacyjnym odmawianiu różańca świętego.
Oto propozycje dopowiedzeń do tajemnic różańca:
Tajemnice radosne:
1) …który stał się Człowiekiem
2) …źródło radości dla nas
3) …zrodzony dla nas
4) …ofiarowany Ojcu
5) …odnaleziony w świątyni
Tajemnice światła:
1) …chrzczony dla nas
2) …obecny na weselu w Kanie
3) …zwiastun Królestwa Bożego
4) …przemieniony na górze
5) …Chleb Żywy
Tajemnice bolesne:
1) …modlący się w Ogrójcu
2) …ubiczowany dla nas
3) …cierniem ukoronowany
4) …niosący krzyż
5) …który umarł na krzyżu dla nas
Tajemnice chwalebne:
1) …zmartwychwstały dla nas
2) …który wstąpił do nieba
3) …który dał Ducha Świętego Kościołowi
4) …który Cię przyjął w niebie
5) …który Cię obdarzył koroną chwały
WSPOMNIENIE ŚW. ANIOŁÓW STRÓŻÓW
2 października Przez cały ten miesiąc może nam towarzyszyć świadomość, że „każdy wierny ma u swego boku anioła jako obrońcę i przewodnika, by doprowadzić go do życia” (św. Bazyli Wielki). Modlitwa Aniele Boży może stanowić w tym miesiącu część dziecięcych czy rodzinnych modlitw porannych lub wieczornych. Wyrażona w tej modlitwie świadomość stałej obecności świętych aniołów zaowocuje pogłębieniem wdzięczności Bogu, który do pomocy człowiekowi przeznaczył dobre duchy, i płynącą stąd ufnością w stawianiu czoła trudnym sytuacjom.
WSPOMNIENIE MATKI BOŻEJ RÓŻAŃCOWEJ
7 października Tego dnia (lub na zakończenie października) powinno się odbyć błogosławieństwo różańca przy udziale ludu. Wypada tego dokonać podczas nabożeństwa w formie liturgii słowa (pozdrowienie, czytanie słowa Bożego, psalm, prośby, modlitwa błogosławieństwa), bezpośrednio poprzedzającego wspólne odmówienie różańca przez wiernych.
TYDZIEŃ MIŁOSIERDZIA
Skoro miłosierdzie to miłość okazana człowiekowi potrzebującemu, to celebracja sakramentu chorych we wspólnocie parafialnej w tym tygodniu nabiera szczególnej wymowy. Obecność chorych i cierpiących w świątyni parafialnej to jedyna w swoim rodzaju okazja dla całej wspólnoty parafialnej pozwalająca jej wyrazić wdzięczność za modlitwę i cierpienie ofiarowane w jej intencji.
NIEDZIELA MISYJNA
Duszpasterze pełniący posługę wśród chorych powinni pouczyć ich o zbawczej wartości cierpienia i zachęcić do ofiarowania go Bogu za misjonarzy. Modlitwa i ofiara powinny towarzyszyć misjonarzom, aby głoszenie Chrystusa odniosło oczekiwany skutek dzięki łasce Boga. Wymiar misyjny powinien być też widoczny w ramach parafii, szczególnie w wielkim mieście, gdzie obok katolików żyją ludzie niewierzący. Można na przykład skierować do nich zaproszenie i spotkać się z nimi, żeby nawiązać kontakt i porozmawiać o wartościach ważnych dla każdego człowieka. Wśród zaproszonych może być wielu takich, którzy nie mieli możliwości bliższego zetknięcia się ze środowiskiem wiary.
ROCZNICA POŚWIĘCENIA WŁASNEGO KOŚCIOŁA 2
5 października Powszechność Kościoła polega także na tym, że każdy z nas żyje w jakimś lokalnym Kościele: w poznańskim, krakowskim, szczecińskim, białostockim, warszawskim czy innym. Kiedy mówimy o misjach, myślimy o Kościołach odległych, a często i o sprawach zupełnie dalekich. Dzień rocznicy poświęcenia własnego kościoła jest pewną analogią do wspomnienia dnia przyjęcia chrztu. Przez chrzest człowiek staje się dzieckiem Bożym, przez poświęcenie świątynia staje się budynkiem przeznaczonym do wyłącznej służby Bożej. Odtąd nie może on służyć żadnym świeckim celom. Kiedy w uroczystość poświęcenia kościoła spotykamy się we własnej świątyni, myślimy o swojej parafii, o naszym, o moim Kościele. To dobry czas, aby wzmocnić przywiązanie do naszego parafialnego kościoła.
